تو به فکر فتح عالم،به سلاح روی روشن
به چنین جمال و حسنی، سزد ار پرستمت من
نه عجب که حسن لیلی،به دو چشم دیده باشم
به هوای کوی جانان،چه خوش است سر نهادنبه نهادن دل و دین،چه تاملی کنم من
به چنین نگار زیبا،به چنین مه فریبانشود که دل ندادن،نتوان نزد به صحرا
ز سماع و رقص و مستی،نتوان که توبه کاریز گناه توبه کاری،به خدا که توبه،آری
***
همه رسم خوبرویان،به هلاک عاشقان است
همه رسم عاشقان هم،به فنای جسم و جان ست